تشخیص فیبروم رحم با سونوگرافی واژینال؛ آیا همیشه نیاز به جراحی است؟

فیبروم رحم یا میوم، توده‌های غیرسرطانی هستند که در عضله‌ی دیواره رحم رشد می‌کنند. این توده‌ها بسته به اندازه، محل قرارگیری و تأثیری که بر علائم بیمار می‌گذارند، ممکن است نیاز به پیگیری، دارودرمانی یا در موارد خاص، جراحی داشته باشند.

به گفته دکتر سمیه جودکی (Dr. Somayeh Joodaki), متخصص رادیولوژی و سونوگرافی، سونوگرافی واژینال یکی از دقیق‌ترین روش‌های تصویربرداری برای تشخیص و پیگیری فیبروم‌های رحمی است.

 
🔍 سونوگرافی واژینال چگونه به تشخیص فیبروم کمک می‌کند؟
بر خلاف سونوگرافی شکمی که وضوح کمتری دارد، سونوگرافی ترانس‌واژینال تصویری نزدیک و دقیق از رحم و تخمدان‌ها فراهم می‌کند. در این روش می‌توان موارد زیر را بررسی کرد:

تعداد و اندازه دقیق فیبروم‌ها
محل قرارگیری فیبروم (داخل رحم، دیواره یا زیر مخاط رحم)
اثر فیبروم بر شکل و ضخامت آندومتر
احتمال فشرده‌سازی اندام‌های اطراف مانند مثانه یا روده
 
🩺 آیا همیشه نیاز به جراحی است؟
خیر. بسیاری از فیبروم‌ها کوچک و بدون علامت هستند و فقط نیاز به نظارت دوره‌ای با سونوگرافی دارند.

گزینه‌های درمانی عبارتند از:
انتظار و پیگیری سونوگرافی: در صورت کوچک بودن فیبروم و عدم علائم
درمان دارویی: برای کنترل خونریزی یا کوچک کردن اندازه فیبروم
آمبولیزاسیون شریان رحمی: مسدود کردن خونرسانی به فیبروم
میومکتومی (برداشتن فیبروم) یا هیسترکتومی (برداشتن رحم) در موارد شدید
 
💬 توصیه دکتر جودکی:
«وجود فیبروم به معنای الزام جراحی نیست. تشخیص دقیق با سونوگرافی واژینال، به پزشک کمک می‌کند بهترین روش درمانی متناسب با شرایط بیمار را انتخاب کند.»